ورود طلاب به فضای مجازی نیاز به هدایت‌گری و آموزش دارد
شبکه
معالم ـ پژوهشگر ارتباطات گفت: حوزه علمیه به عنوان یک ساختار و نهاد با
اهمیت، باید موضع گیری و برنامه‌ریزی مشخصی نسبت به فضای مجازی داشته باشد
چرا که بر اساس سخنان رهبر معظم انقلاب ما نیاز به تدوین استراتژی مشخص و
جامع رسانه‌ای برای کشور داریم که یک بعد آن فضای مجازی است. به
گزارش خبرنگار شبکه معام، محمد جواد استادی، پژوهشگر ارتباطات در گفت و گو
با خبرنگار رسا به تشریح راهکارهای ورود هر چه بیشتر مبلغان دینی به فضای
مجازی پرداخت. وی
بر تقویت ورود طلاب علوم دینی به عرصه اجرایی و ارتقای سوارد رسانه‌ای
تأکید و اظهار کرد: راهکار مهم و بنیادین این است که حوزه‌های علمیه به
عنوان مهم‌ترین مرکز سیاست‌گذاری و اجرایی تبلیغ دینی باید به این عرصه
ورود جدی داشته باشند. استادی، ورود
حوزه را به این فضا در دو بخش قابل طرح دانست که یکی بحث ورود خود
طلبه‌ها در فضای مجازی و دیگری ورود و حضور نهاد حوزه است، ادامه داد: در
حال حاضر طلاب در فضای مجازی حضوری جدی داشته و مشغول به کار هستند و این
کار ارزشمندی است چرا که باعث گفتمان‌سازی در جامعه می‌شود تا زمینه‌های
برنامه‌ریزی جدی‌تر در این عرصه به وجود بیاید. نیاز به هدایت‌گری و آموزش در فضای مجازی استادی
ادامه داد: البته عدم آموزش لازم جهت شناخت فضای مجازی و برنامه‌ریزی برای
طلاب از مهم ترین آسیب‌هایی است که در این عرصه وجود دارد چرا که افراد
برای حضور و فعالیت در فضای مجازی نیازمند درک جدی سواد رسانه‌ای هستند،
لذا باید برای این موضوع فکری جدی باید کرد. وی
با بیان این که فقط ورود طلاب به فضای مجازی شود کافی نیست، چرا که
هدایت‌گری و آموزش در این فضا مورد نیاز است، تصریح کرد: تقلیل مفاهیم از
دیگر آسیب‌های فعالیت در برخی از فضاهای مجازی است، به این معنا که بسیاری
از مفاهیم ارزشمند و در عین حال سنگین دینی، جهت ارائه مستقیم در برخی از
فضاهای مجازی مناسب نیست. این
پژوهشگر ارتباطات افزود: به دلیل این‌که فضای مجازی دارای محدودیت‌هایی
است و به دلیل همین محدودیت‌ها طرح مباحث این‌چنین و طبیعتاً تبادل آرای
علمی در آن میسر نیست و از طرفی می‌دانیم افراد با هویت‌ها و سطوح مختلف
علمی، اعتقادی و اجتماعی، هوشی و نگرشی در فضای مجازی حضور دارند و شناخت
دقیقی مانند آن‌چه که در فضای فیزیکی وجود دارد در این فضا ممکن نیست. فضای مجازی، فضایی علمی و آکادمیک نیست وی
با بیان این که در این فضا کنترل دقیقی هم به معنای جامع آن موجود نیست،
تصریح کرد: ارایه مطالب سنگین در فضای مجازی که فضایی علمی و آکادمیک نیست،
باعث تقلیل مفاهیم می‌شود، در نتیجه ممکن است عملاً به ضد تبلیغ بدل شود. استادی ادامه
داد: بنابراین بسیاری از مفاهیم نباید در فضای مجازی طرح شود، چراکه
جایگاه طرح آن در مکان‌های آکادمیک و علمی است و در واقع ابتدا باید مفاهیم
سنگین در فضاهای علمی و پژوهشی و اندیشه‌ورز طرح گشته، مورد کنکاش قرار
گیرد ودر نهایت خروجی این مباحث به محصول مناسب جهت طرح در فضای مجازی
تبدیل شود. این
کارشناس و مدرس سواد رسانه‌ای افزود: نکته دومی که در آن دچار خلأ هستیم،
این است که حوزه علمیه به عنوان یک ساختار و نهاد با اهمیت، باید موضع گیری
و برنامه‌ریزی مشخصی نسبت به فضای مجازی داشته باشد چرا که بر اساس سخنان
رهبر معظم انقلاب ما نیاز به تدوین استراتژی مشخص و جامع رسانه‌ای برای
کشور داریم که یک بعد آن فضای مجازی است. وی
ادامه داد: بدیهی است حوزه علمیه نیز به عنوان سیاست‌گذار مهم دینی کشور
لازم است تا استراتژی رسانه‌ای و سیاست‌های خویش در جهت هدایت و
بهره‌برداری از امکانات رسانه‌ای و فضای مجازی را تدوین و مشخص نموده تا
بتواند در ادامه زمینه عملیاتی‌سازی آن‌ها توسط نهادهای مختلف را فراهم
آورد. نبود استراتژی مشخص فضای مجازی استادی
در ادامه سخن خود گفت: متأسفانه تاکنون حوزه علمیه و نهادهای مرتبط در
عرصه سیاست‌گذاری کلان رسانه‌ای و فضای مجازی و تدوین استراتژی مشخص فضای
مجازی کاری جدی انجام نداده‌اند و این در حالی است که فضای مجازی در کشور
در حال حاضر به عنوان فضای دوم کشور مطرح است. این
کارشناس و مدرس سواد رسانه‌ای تصریح کرد: فضایی که به اندازه همان فضای
اول که فضای واقعی و فیزیکی است، مؤثرو تأثیرگذار است و باید برای آن
برنامه‌ریزی داشت. وی
با بیان این که در زمینه تبلیغ دینی باید دو عرصه را در نظر گرفت که یکی
عرصه بین‌الملل ودیگری عرصه ملی است، تصریح کرد: در عرصه بین المللی به
صورت عملی فعالیتی قابل مشاهده نیست و در عرصه ملی هم فعالیت‌ها، فردی است و
در سطح کلان برنامه‌ریزی جدی نشده و خلأ کاملاً احساس می‌شود. استادی
در پایان تأکید کرد: در موضوع الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت که نقشه راه
حرکت کشور است بخش مهمی نیز مرتبط با عرصه فضای مجازی است که باید تعریف
شود و این کار مستلزم این امر است که نهادهای تأثیرگذار فرهنگی وارد میدان
عمل شده و در این زمینه برنامه‌ریزی داشته باشند.
